باز از صدای ِ ارگ می گویم، از توانایی برای ِ با هم بودن! یا از مستی ِ بی ترس، فکر ِ بی تردید... و من ، و ارگ، و مستی، و سکوت، همه با هم به ناتوانی مان برای ِ تردیدی ِ دوباره اعتراف می کنیم