تا آن زمان که صداها مزاحم هستند،جایی برای عرض اندام ِ سکوت نیست

آنچنان به صدای ِ او ایمان آوردی که حتی صدای ِ بوق ِ حقیقت را نمی شنوی

باز از صدای ِ ارگ می گویم، از توانایی برای ِ با هم بودن! یا از مستی ِ بی ترس، فکر ِ بی تردید... و من ، و ارگ، و مستی، و سکوت، همه با هم به ناتوانی مان برای ِ تردیدی ِ دوباره اعتراف می کنیم